- ابن عطیه ابی بکر (اِ نُ عَ طی یَ)
ابومحمد عبدالحق بن ابی بکر، فرزند ابن عطیه ابوبکر. او را در فقه و حدیث و تفسیر و نحو و لغت ید طولی بود و در 529 ه. ق. مقام قضای مریه داشت و سپس او را قضای جزیره میورقه دادند و او از قبول آن سر باززد. وی را علاوه بر اشعار و رسائل تفسیر مشهور و معتبری است موسوم به الوجیز. مولد او به سال 481 ه. ق. و وفات در سنۀ 546 بوده است